نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم...
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند!
به تن لحظه خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز...
5 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/02/28 - 00:34