نه تو می مانی و نه اندوه


و نه هیچ یک از مردم این آبادی...

به حباب نگران لب یک رود قسم...

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...

لحظه ها عریانند!

به تن لحظه خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز...
5 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/02/28 - 00:34